We denken aan de miljoenen die vielen in de Tweede Wereldoorlog.
Aan wie vochten voor vrijheid, en aan wie de kans niet kregen om die vrijheid mee te maken.
Ook kijken we naar vandaag.
Naar de Oekraïne, waar mensen nog altijd vechten voor hun leven.
Naar Gaza, waar burgers betalen voor een altijd die geen einde kent.
Vrijheid is niet vanzelfsprekend.
Het vraagt moed.
Het vraagt verantwoordelijkheid.
Het vraagt solidariteit.
Op 5 mei vieren we de vrijheid die wij kregen.
Maar we weten: die vrijheid is pas echt, als zij voor iedereen geldt.
Daarom staan we stil. Maar blijven we spreken.
Voor vrede. Voor rechtvaardigheid. Voor mensenrechten.
Opdat wij nooit vergeten!