Gisteren was er opnieuw een kort debat over de grote grazers in de Oostvaardersplassen, naar aanleiding van een motie van de Partij voor de Dieren. Deze motie pleitte ervoor om een al eerder verleende vergunning voor ‘reguliere’ afschot in 2020 niet uit te voeren en eerst het hoger beroep af te wachten tegen de uitspraak van de rechtbank van 12 november jl. De rechter gelastte met die uitspraak om de reset van de grote grazers van 2019 te stoppen.
Wij hebben –met pijn in ons hart- tegen deze motie gestemd. Waarom, zullen sommigen zich afvragen, GroenLinks was toch altijd voor een zo natuurlijk mogelijk beheer van de grote grazers, waarbij zwakkere dieren reactief worden afgeschoten en gezonde dieren blijven leven? Ja. Maar bij dat verhaal hoorde ook het verbinden van de OVP met andere natuurgebieden. Als het aan GroenLinks had gelegen waren die verbindingen er gekomen, waardoor een natuurlijk beheer meer voor de hand zou liggen.
De verbindingen zijn afgeblazen, het gebied zit potdicht en voor het natuurlijke beheer is er helaas weinig maatschappelijk draagvlak. Dit hebben we tijdens de winter van 2017/2018 gemerkt met radicale dierenactivisten, die bovendien de boswachters en gedeputeerde bedreigden. Mede door die onrust heeft een ruime meerderheid in de Staten voor de uitvoering van het rapport van van Geel gestemd, en daarmee ook voor het decimeren van de grote grazers. Met het coalitieakkoord heeft ook GroenLinks ingestemd met deze punten, op inhoudelijke argumenten en ook gezien het brede politieke draagvlak van dit compromis.
Nu is de ecologische onderbouwing van de ‘reset’ door de rechter in twijfel getrokken en we vinden dat een mooie aanleiding om een hoorzitting te organiseren voor de leden en iedereen die daarbij wil aanschuiven, om nog eens die verschillende visies op een rij te zetten en te bespreken. We willen graag werken aan een langetermijnvisie op de Oostvaardersplassen, die duurzaam, breed gedragen en politiek haalbaar is. Wat ons betreft met nieuwe ecologische verbindingen. Met de stikstofcrisis in het achterhoofd, hopen we dat er nu meer politiek draagvlak is voor het robuuster maken van de natuur in Flevoland.
De motie van de PvdD bood geen goed alternatief en met niets doen komen er zo weer 1000 dieren bij en hebben we een nieuw probleem.
In ieder geval hebben we van de gedeputeerde twee garanties gekregen:
1) Met de nieuwe vergunning zal er niet massaal worden afgeschoten om via een achterdeur toch naar de reset toe te werken. Het gaat in deze vergunning om ‘reguliere’ afschot, zoals die ook plaatsvindt op andere plekken in Flevoland met damherten en reeën. De boswachters willen juist massale afschot voorkomen, zij zijn geen jagers, die voor hun plezier dieren doden.
2) In de tweede helft van januari komt GS met argumenten voor de ecologische onderbouwing van de reset.
Uiteraard zullen we goed in de gaten houden hoeveel en op welke wijze dieren worden afgeschoten en nemen we de argumenten van GS mee in onze hoorzitting.