Dammen en dijken hebben Nederland en Flevoland veilig gemaakt, maar dat heeft een keerzijde. De overgang tussen land en water is abrupt en het ontbreekt aan verbindingen tussen de verschillende leefgebieden. Het Markermeer is daardoor een soort badkuip, waar geen water –en laat staan vissen- vanuit andere gebieden in of uit kan. In 2017 heeft een eerste verkenning voor het IJsselmeergebied plaatsgevonden en zijn er maatregelen ontwikkeld om de kwaliteit van het water en de verbindingen tussen de gebieden te verbeteren. Deze maatregelen zijn ook nodig om een antwoord te geven op klimaatontwikkelingen.
Het idee voor de Oostvaardersoevers ontstond in het najaar van 2017 en beoogt het Markermeer, de Oostvaarders – en Lepelaarsplassen op een aantal plekken met elkaar te verbinden. Daarnaast is het de bedoeling om de oevers van het Markermeer aan te passen door ze geleidelijk te laten verlopen van ondiep oeverland naar diep water. De grote uitdaging is het peilverschil tussen Markermeer en de Oostvaardersplassen. Dat is zo’n 4,5 meter. Op dit moment liggen er drie mogelijke alternatieven voor dit enorme project ter inzage. Na de inspraakperiode worden deze verder uitgewerkt. Begin volgend jaar wordt er een besluit genomen over welk alternatief de voorkeur heeft. Dat wordt dan weer verder uitgewerkt, er komt dan een MER en ruimte voor een juridische procedure, mocht dat nodig zijn. Door al deze stappen die moeten worden gevolgd, zal het nog een aantal jaren duren voor de schop in de grond gaat. Er is door het rijk 45 miljoen gereserveerd voor dit project, waarin door zeven partijen wordt samen gewerkt: Rijkswaterstaat, de Provincie, Staatsbosbeheer, Flevolandschap, Waterschap Zuiderzeeland, gemeente Almere en Lelystad.
Als alle procedures eenmaal achter de rug zijn en het project kan starten, zijn we weer een stapje dichter bij een prachtig natuurgebied en vogelparadijs, dat gevormd wordt door de Markerwadden, Oostvaarders- en Lepelaarsplassen en de Oostvaardersoevers.